SFH Excursie 2016 in Zeeuws-Vlaanderen
Verslag excursie Zeeuws Vlaanderen, 4 juni 2016
Koffie met bolus
De dag begint goed: koffie met een echte Zeeuwse bolus. Zo kregen mijn broers en ik deze als we op bezoek gingen bij opa en oma in Strijen. Herinneringen uit de 60-er jaren van de vorige eeuw!
Nu worden we gastvrij ontvangen in het Mauritshof in IJzendijke. In de 80-jarige oorlog bouwde de Hertog van Parma een schans met 4 bolwerken. Maar Prins Maurits versloeg in 1604 hier de Spanjaarden. Het fort werd een vrijwel onneembare vesting van de Staatse troepen tegen de Spanjaarden. De rest van de dag zullen we nog vaak herinnerd worden aan deze strijd.
Oud en jong
Han Herweijer, voorzitter van onze familiestichting, heet ons van harte welkom. Hij is trots op het grote aantal deelnemers (55!), waarvan de jongste 1 jaar is (Lieve, dochter van Arno Herweijer en Krista Honingh) en de oudste 96 jaar, Jan Herweijer uit Kampen. Chapeau!!
Een prachtige touringcar breng ons allereerst naar de boerderij van Leendert en Ingrid Herweijer in Biervliet. Leendert vertelt enthousiast over hun bedrijf, waaronder veel hectares met pootaardappelen, voornamelijk voor de export. We zien grote schuren met koelcellen op hun terrein staan, indrukwekkend! Bij de rooimachines maken we de mooiste selfies.
Het Zeeuwse landschap
We gaan verder met de bus. We rijden door het prachtige Zeeuwse land. Ondanks de laaghangende bewolking genieten we van de dijkjes met coupures (verlaging in de waterkering, meestal t.b.v. een kruisende weg, Wikipedia) en de windsingels.
Het Visserijmuseum in Breskens geeft ons een waaier aan informatie over alles wat met visserij en zee te maken heeft. We krijgen een demonstratie netten breien (nee, niet boeten!), we zien diverse kasten vol met fossielen en opgezette (zee-)vogels en we vergapen ons aan een heuse haai in het aquarium. Daarna wacht ons een heerlijke lunch in Paviljoen Breskens aan Zee, met zicht op de ietwat mistige Westerschelde.
We vervolgen de bustocht langs bedijkte gronden (de dijkjes uit de Middeleeuwen zijn kronkelend en nog steeds herkenbaar in het landschap) rondom Groede. We passeren het prachtige akkerbouwbedrijf van Jaap en Magda Herweijer, met een mini-camping ‘Vrede en Rust’ in Nieuwvliet, waar ondergetekende en haar echtgenoot twee gastvrije dagen logeerden.
Vaderlandse geschiedenis
We passeren de idyllische dorpjes Terhofstede en Retranchement, namen die vermoeden, dat ook hier de vaderlandse geschiedenis nog voelbaar aanwezig is.
Onze bevlogen gids, Rinus Willemsen, vertelt over Sluis, waar nog altijd de aarden wallen van 3,8 km liggen ter verdediging tegen de Spanjaarden. Hier is ook het graf van Johan van Dale (van de Dikke Van Dale). In vroeger tijden was Sluis, via het Zwin verbonden met de zee en was er een kanaal, dat Sluis verbond met Brugge, toen nog een belangrijke handelsstad.
In St. Anna ter Muiden moeten we met de bus door een wel heel smal straatje, dat bovendien nog versmald wordt door een bewoner die net deze dag heeft uitgekozen om de bladeren uit zijn dakgoot te halen. Tja, hoe kan je daar als bus nu langs? We krijgen bewondering voor de chauffeur. Hij loodst ons handig en zonder gemor over en langs de diverse smalle wegen. Onderweg probeert de gids ons ook nog het verschil te laten zien tussen een veld met gerst (‘wuift’, donkergroen) en een veld met vlas (lichtgroen).
In Aardenburg bezoeken we de prachtige St. Baafs (Bavo-) kerk, bekend vanwege de beschilderde sarcofagen (14e en 15e eeuw) en de jaarlijkse opvoering van de Mattheüs Passion. De oorspronkelijke vroeg-Romaanse kerk stamt uit de 10e eeuw, de huidige kerk is, na de verwoesting van de eerste, in de 12e eeuw herbouwd in Scheldegotiek.
Voor het laatste traject rijden we langs het fortje bij Turkeije (“Liever Turks dan Paaps”, uitspraak uit de 80-jarige oorlog) en eindigen we de prachtige tocht weer bij het Mauritshof in het vestingstadje IJzendijke.
Geniale organisatie
Met een dankwoord van Han aan de organisatoren van deze dag, Ineke Herweijer-Hondelink en Arie Pieter van den Hoek (“de organisatie grenst aan het geniale”), besluiten we deze dag met een borrel.
Niet alleen is Zeeuws Vlaanderen een bezoek meer dan waard door de historie en het prachtige landschap, maar het is iedere keer weer verrassend hoe gezellig zo’n dag met “onze eigen” familie is.
We verheugen ons alweer op de volgende keer!!
Riekje Berndsen-Herweijer